We verblijven in Dopersduin, de huidige naam van het Doopsgezind Broederschapshuis. Dat opende in 1932 als een plek voor bezinning en ontspanning, om het persoonlijk geloofsleven en de gemeenschapszin van Doopsgezinden te inspireren. Doopsgezinden vormen een kleine, vrijmoedige geloofsgemeenschap in Nederland (vroeger broederschap genoemd, vandaar ‘broederschapshuis’).
De oorspronkelijk houten gebouwen hadden veel te lijden in de Tweede Wereldoorlog. Nadien zijn het hoofdgebouw met eetzaal en serre, het kerkgebouw en de slaaphuizen in steen herbouwd.
Dopersduin is geen klooster, maar kent wel een vergelijkbare strakke dagindeling. Rust, reinheid en regelmaat kenmerken de tijdelijke gemeenschap. De gasten helpen mee bij het tafeldekken, afruimen en de afwas. Het samen doen van deze praktische klussen met andere gasten draagt bij aan het gemeenschapsgevoel.
Vaak zijn er ook andere groepen aanwezig. De informele sfeer nodigt uit tot onderlinge contacten, met name na de wandeling en ’s avonds in de serre.